نمیدانم پس از مرگم چه خواهد شد،

نمی خواهم بدانم کوزه گر از خاک اندامم چه خواهد ساخت؟

ولی بسیار مشتاقم ،

که از خاک گلویم سوتکی سازد.

گلویم سوتکی باشد به دست کودکی گستاخ وبازیگوش و او

یک ریز و پی در پی،

دم گرم خوشش را بر گلویم سخت بفشارد،وخواب خفتگان

خفته را آشفته تر سازد.

بدین سان بشکند در من سکوت مرگبارم را.

                          (دکتر علی شریعتی)